Chocolade is een verleidelijke dikmaker. Maar voor Marlies Tempelaars (52) uit Buchten is chocolade een succesvolle therapeut. Ze kwam een zware burn-out te boven door chocolade lekkernijen te gaan maken. Eerst als hobby, sinds kort heeft ze haar (web)winkel ‘Chocolade Huuske’.
Ze kan het nog steeds niet goed bevatten. De laatste weken komt ze handen te kort om aan alle wensen te voldoen. Bonbons, gevuld met mousses, schilderijtjes met reliëf, bulldogjes, konijnen, bloemen en handjes, alles van chocolade in de smaken puur, melk, karamel of gemengd met kruidenmixen en granola. Ze maakt het met plezier voor haar klanten, zegt ze. ,,Maar er zijn zoveel goede patissiers en chocolatiers in Limburg, ik ben maar een beginneling”, zegt ze met een bescheiden glimlach. Ze serveert koffie en presenteert een schaal met haar ‘home made’ lekkernijen. Tevreden neemt ze een hapje van een staafje van pure chocola, gevuld met crispy granola. ,,Ik heb ontzettend veel te danken aan chocolade. Ik heb er een zware burn-out mee overwonnen”, klinkt het zacht in de woonkamer, waar een voorjaarszon de lekkernijen verwarmt. Die heeft ze net gemaakt in haar werkruimte boven de woonkamer. ,,In het begin maakte ik alles in de keuken, maar nu doe ik dat boven, waar ik meer ruimte en rust heb.”
Fan
Eerst had ze een massage salon, maar daar mee moest ze stoppen, ze raakte overwerkt. Ineens was ze alles kwijt: haar baan, haar zelfvertrouwen, haar levenslust. Ze probeerde haar leven weer op de rails te krijgen door bij VDL in Born in de catering te gaan werken, maar ze liep vast. Drie jaar geleden werd ze voor 100 % afgekeurd. Wat nu? Ze voelde zich te jong om haar leven thuis op de bank te slijten. ,,Als je diep in de put zit is het belangrijk om iets te vinden dat je ontspanning biedt zodat je niet steeds in je hoofd blijf zitten. Ik was altijd al fan van chocolade, en besloot om mijn ontspanning daarin te zoeken.” Ze koopt een malletje om vierkante bonbons mee te maken. Maar enkel een malletje vullen met vloeibare chocolade is op den duur ook geestdodend. ,,Op internet en Youtube heb ik naar informatie gezocht en filmpjes bekeken, want zelf chocolade maken is best ingewikkeld. Het is niet ‘effe wat chocolaadjes maken’.” Niet de techniek van het bewerken en verwerken van chocolade valt haar zwaar. ,,Het moeilijkste was om weer zelfvertrouwen te krijgen, en ook om grenzen te stellen zodat je niet weer in een zware dip terecht komt.” Veel heeft ze gehad aan Athina Sotiropoulos van ‘Verleidelijke Taarten’ uit Eindhoven.,,Athina was niet alleen een inspiratiebron voor me, maar ze gaf me ook zelfvertrouwen om door te gaan. Ik kon haar altijd om raad en advies vragen.” Haar gezin vindt het ook prachtig dat ze zo geniet van haar hobby. ,,Ze hoopten ook stiekem dat er wat mislukte, dan mochten ze de restjes opeten”, zegt ze lachend.
Waardering
Wanneer ze thuis een geslaagde proeverij organiseert voor vrienden en familieleden is dat een eerste grote opsteker voor haar. Maar ze wil haar choco producten ook buiten de vertrouwde en beschermde kring van vrienden en familie laten proeven. ,,Ik heb meegedaan aan een kleine kerstmarkt. Binnen een halve dag was alles weg. Dat was zo’n mooi gevoel. En het was tevens een teken dat ik op de goede weg was en dat mensen mijn lekkernijen, die ik zonder smaak- kleur- en bewaarstoffen maak, waarderen.” De waardering deed haar erg goed, zo merkte ze. ,,Mensen zeiden tegen me: ‘Je straalt weer’”.
Terwijl ze geniet van de stijende vraag naar haar home made lekkernijen, beseft ze dat het evenwicht broos is. ,,Ik moet mijn grenzen goed bewaken, er niet over heen gaan.” Maar tja, dat is niet altijd makkelijk. ,,Ik vind het ook zo leuk om speciale dingen te maken die mensen van me vragen. Ook is het zo’n fijn gevoel dat ik niet meer afhankelijk ben van rijkssteun. Want dat vond ik erg zwaar. Ik wil iets voor de maatschappij betekenen.” Bovendien wil ze nog twee dromen realiseren. ,,Ik zou graag een klein winkeltje in de stad willen openen. Zo’n winkeltje met een klingelende bel als je binnenkomt en waar mensen kunnen genieten en proeven van mijn zelf gemaakte chocolade lekkernijen.” Aan een winkeltje kan Mijn Gazet haar niet helpen. Haar tweede droom is vlotter geregeld. ,,Ik zou dolgraag met chocolatier Gert-Jan Heesterbeek van La Fève in Maastricht willen praten. Hij is een voorbeeld voor me.” Vanuit zijn atelier laat de Maastrichtse chocolatier meteen weten, dat Marlies ,,van harte welkom” is.
Door Ray Simoen
Informatie: info@chocoladehuuske.nl
