Dolblij is de 31 jarige Sittardenaar Yannick Dols met zijn kamer in de Baenje, het voormalige zorgcentrum, waaruit de zorgbehoevende bewoners vertrokken zijn. Een kamer voor 260 euro per maand, dichtbij het station, vanwaar de ict ondernemer naar zijn baan als docent aan de Universiteit van Maastricht en naar werkgevers van zijn ict bedrijf in het buitenland kan reizen. Een toevalstreffer was het die hij en nog 25 jongeren overkwam: een betaalbaar onderkomen bestaande uit twee kleine appartementen.
Het geluk kan van korte duur zijn want de jongeren zitten anti-kraak in de Baenje: dat wil zeggen dat ze er mogen wonen om te voorkomen dat het voormalige zorgcentrum wordt ‘bezet’ door krakers, die zich meestal niet zo braaf het huis uit laten zetten als Yannick en zijn andere anti-kraak mede bewoners. Als eigenaar van het pand, Zo-wonen een andere- lucratievere- bestemming voor de Baenje vindt dan moeten Yannick en de rest opkrassen. Binnen vier weken moeten ze eruit en moeten ze het verder maar uitzoeken waar ze dan een betaalbaar nieuw onderdak vinden.
Dat is triest. Niet alleen voor Yannick en zijn medebewoners maar ook voor de vele andere jongeren in Sittard, die anti-kraak wonen zonder uitzicht op een betaalbare woonruimte in deze stad. En het is diep triest voor een stad als Sittard, dat zo graag ook hoog opgeleide jongeren aan zich wil binden. Jongeren als Yannick Dols, die met hun opleiding, ervaring en internationale oriëntatie Sittard nieuwe impulsen kunnen geven. En niet alleen ict wizzkids heeft de stad hard nodig maar vooral jongeren, die hier zich kunnen vestigen en aan de toekomst van deze vergrijzende stad willen meewerken. En het is ook diep triest dat een corporatie als Zo-Wonen zich niet meer inspant om betaalbare woonruimte te creëren voor de vele jongeren die nu gedwongen worden van anti-kraakpand naar anti-kraakpand te trekken. Het staat in schril contrast met het ene chique seniorencomplex na het andere dat uit de grond wordt gestampt. Ook de gemeente zou zich de grote vraag onder jongeren naar betaalbare woonruimte moeten aantrekken. Mooi is wel dat het wonen boven winkels wordt gestimuleerd maar de huurprijs voor deze woonruimte hier is vaak erg hoog, afgezien van het matige comfort in de tot woonkamers verbouwde opbergzolders. Aan ruimte om te bouwen voor jongeren nabij het centrum is er geen gebrek, Er liggen genoeg lege vlaktes, waar eerst woningen stonden, die bebouwd kunnen worden voor jongeren, die hier willen wonen. Gemeente en Zo-Wonen grijp die kans.
Door Ray Simoen
Reageren: redactie@mijngazet.nl
