Elk jaar op 4 mei worden om 20:00 uur de Nederlandse burgers en soldaten die sinds de Tweede Wereldoorlog in het Nederlands Koninkrijk of elders in oorlogssituaties en op vredesmissies zijn overleden herdacht met twee minuten stilte. Tijdens deze twee minuten ligt het openbaar vervoer stil en zenden radio en televisie alleen de ceremonieën uit die op verschillende plekken in het land plaatsvinden. De dag erna, op 5 mei, vieren we al 76 jaar lang Bevrijdingsdag. Dan staan we stil bij de grote waarde van vrede, veiligheid, democratie en mensenrechten.
In het afgelopen jaar, hebben wij allemaal een gedeelte van onze vrijheid op moeten geven. Maar in vergelijking met de Tweede Wereldoorlog, maken we nu als land zelf die keuze. In het belang van onze volksgezondheid. Het is zwaar, dat begrijp ik. Maar nu we met z’n allen zoveel mogelijk thuis zijn, hebben we des te meer tijd om te beseffen hoe kostbaar alle vrijheden die we doorgaans hebben zijn. Doordat veel getuigen van de Tweede Wereldoorlog inmiddels niet meer in leven zijn, zijn wij degenen die het bewustzijn over vrede en veiligheid door moeten geven aan de jongere generatie. Een vrijheid die de meesten van ons bij de geboorte al cadeau kregen en waar we verder weinig voor hoefden te doen. Het is vanzelfsprekend geworden. En vanzelfsprekend, dat mag deze duur bevochten vrijheid nooit zijn.
Eigenlijk is één keer per jaar stil staan bij het onnoemelijk leed, bij de vele slachtoffers van oorlogsgeweld, niet genoeg. Het gaat immers om gewone mensen die de domme pech hadden op het verkeerde moment, op de verkeerde plek te zijn. Gewone mensen met nog een heel leven te leven. En ook wij zijn gewone mensen. Niemand is te klein om iets bij te kunnen dragen, ook dicht bij huis. Pak eens een kop koffie en praat er samen over. Wij weten wat mensen vroeger gedaan hebben- en blijven dat uiteraard herdenken en respecteren – maar wat doe jij nu voor de vrijheid van een ander? Ook een land in vredestijd heeft moedige mensen nodig. Ouders, onderwijzers en hulpverleners. Geef je kennis door, zodat de volgende generatie opgroeit tot vrije, verantwoorde burgers. Zodat we nog heel lang samen de oorlogstijd kunnen herdenken, in plaats van het zelf meemaken.
Met vriendelijke groet,
burgemeester Hans Verheijen
