Wij zijn een samengesteld gezin. Zeven man sterk; vijf heren en twee dames. De leeftijd van de kinderen varieert van 20 tot 12 jaar en alles wat daar tussen in zit. Tel bij dit zevenkoppig stel nog een blonde enthousiaste labradoodle van 2,5 jaar op en ons gezin is compleet.
Ik heb altijd een groot gezin willen hebben. En gelukkig was het me gegund om moeder te mogen worden. Want dat is helemaal niet zo vanzelfsprekend als sommigen zouden kunnen denken. Ik prijs me dan ook oprecht gelukkig. Het werden uiteindelijk vijf kids waarvan er drie mét en twee zonder weeën in mijn leven kwamen. Vier knullen en een meisje.
Over samengestelde gezinnen hoor je regelmatig niet zo’n positieve verhalen en je zou er bijna niet aan beginnen als je vooraf van dergelijke informatie op de hoogte bent. Kinderen die elkaar naar het leven zouden staan. Of partners die vaak niet op één lijn zitten, waarbij de opvoeding van het gemengde stel vaak de meeste stress geeft. Twee op de drie samengestelde gezinnen zou het niet redden, aldus de statistieken.
Ik zou liegen als ik zei dat alles altijd pais en vree is in huize Schenk. Ook hier knettert het af en toe wel eens en wat ik zelf verrassend vind, is dat het bij ons meestal binnen de “eigen tak” gebeurt en er zelden een cross-over plaatsvindt. Alsof ruziemaken of onenigheid hebben in de eigen kring plaats hoort te vinden; althans zo is het bij ons. Gelukkig komt onenigheid ook hier niet zo vaak voor en als het al gebeurt, is het euvel meestal na een minuut of vijf weer opgelost en vergeten. Vast herkenbaar voor veel gezinnen; samengesteld of niet.
Het moge duidelijk zijn; een samengesteld gezin vraagt toch wel wat vaardigheden die soms in een mediationtraject niet zouden misstaan. Empathie, respect en vooral veel geduld zijn echt dé kernwoorden als je het ons vraagt. De uitdaging voor een samengestelde familie is toch vooral dat twee gezinnen met hun eigen regels samen worden gevoegd tot één. En neem van mij aan; dat gaat niet altijd even gemakkelijk. Waarbij het soms echt meer aanpassing vraagt van de volwassenen dan van de kinderen is onze ervaring.
Voor u mocht gaan denken dat ik een samengesteld gezin afraadt; niets is minder waar. Naast dat het uitdagingen geeft en aanpassingen vraagt van een ieder, levert het ook zo ontzettend veel mooie dingen op. Alleen al het signaal naar kinderen dat er na een verdrietige scheiding of overlijden toch weer plek mogelijk kan zijn voor een nieuwe liefde in het leven van hun vader en/of moeder. Een mooie levensles voor onze jeugd lijkt mij.
Fijne dag,
Maud Schenk
