‘Goede tijden, slechte tijden’-GTST- is de langst lopende soap op de Nederlandse tv. Sinds 1990 vergaapt Nederland zich aan verwikkelingen in het fictieve plaatsje Meerdijk, waar het wemelt van de cliffhangers om de kijkers te verleiden te blijven kijken. 

Niet zo langdurig maar zeker zo spannend en lachwekkend is de soap over de huisvesting van het stadsbestuur en de ambtenaren van Sittard-Geleen. Grote cliffhanger is de vraag, waar iedereen ondergebracht zal gaan worden. Al bijna vijf jaar tovert het college van burgemeester en wethouders een nieuw ‘Wordt vervolgd’ van deze stadhuissoap tevoorschijn.

Sfeermaker

 Met veel bombarie werd in 2017 aangekondigd dat het stadsbestuur in Kloosterkwartier zijn intrek zou nemen, de ambtenaren zouden naar het te verbouwen oude stadhuis van Geleen verhuizen. Niet zomaar het verplaatsen van dozen, mappen en paperclips maar ,,een nieuwe manier van werken van een gemeentelijke organisatie die klaar is voor de uitdagingen van de toekomst” zou deze verhuizing inhouden, mét ,,een betere dienstverlening aan de burgers en hogere tevredenheid bij de ambtenaren”. Zo beloofde toenmalig wethouder Noël Lebens als de Joop van den Ende van de fusiestad. Maar van Lebens en een snelle verhuizing naar het beloofde land van ‘meer service voor de burgers’ en ‘supertevreden ambtenaren’ is nadien niks meer vernomen. Dat betekende niet het einde van de soap. ‘Het Huis van de Stad’ was de titel van een nieuwe aflevering van de stadhuissoap. Het verfoeide V en D gebouw op de Markt van Sittard zou veranderd worden in een Experience Center, waar je zou kunnen trouwen, conferenties houden en de experience van een raadsvergadering meemaken. Naar Geleen zouden dan het college van b en w samen met de ambtenaren gaan. Niet alleen om er beleid te maken en vergunningen in mappen te stoppen maar vooral ook om het stadscentrum levendiger te maken met hun aanwezigheid.  De ambtenaar als sfeermaker van het centrum van Geleen, is zoiets als Ferry Doedens als nette, oppassende jongen. 

Rookworst

Maar de Waereldsjad is  erg groot en het wemelt er van de lege plekken. Worden het oude stadhuis aan de Gelener markt met het tot kantoorruimte omgebouwde horeca-straatje en de Hanenhof de nieuwe werkplekken voor b en w en ambtenaren?  Of ergens anders in de stad? Dat wordt nog een spannende zoektocht. Wie komt waar te zitten? Gaan de wethouders naar de Hanenhof? Gezien de naam van het gebouw geen gekke plek voor hun. Of  kun je straks in het Galfetti gebouw, waar  nu de Hema zijn Tompouces en rookworsten verkoopt, terecht voor je rijbewijs: net zo roze als de Hema Tompouce en rookworst?

Wie het weet mag het zeggen? Om het nog spannender te maken, hebben burgemeester en  wethouders ineens een verrassende wending bedacht. Niet 780 maar slechts 390 werkplekken zijn er nodig. Want ambtenaren hebben door corona de smaak van het thuiswerken te pakken gekregen.  Het zal zeker voor supertevreden (en zomers gebronsde)  ambtenaren zorgen maar grote vraag is of deze ‘nieuwe manier van werken’ ook tot tevreden burgers zal leiden. Maar wat er ook gebeurt, zeker is dat de gemeente Sittard veel lachwekkendere soaps verzint dan de regisseur van GTST. En met een beetje geluk duurt de Sittarder stadhuissoap zeker zo lang als GTST.

Door Ray Simoen

Reageren: redactie@mijngazet.nl