De geur van verse tomatensoep, sperzieboontjes en gegrilde hamburgers vult de Boerderie in Geleen. Voorbij zijn de tijden dat de walm van bier, zweet en sigaretten zich vermengde met de decibellen van de vele bands, die op dit Geleense poppodium stonden. ‘De Boerderie Gelaen’ heeft nu een andere sociaal-maatschappelijke functie: buurthuis, opvangcentrum, praatcafé en sociale keuken.
Snelle handjes scheppen hamburgers, verse sperzieboontjes, tomaatjes en goudgele röstis in vanillekleurige doosjes. Nog even roert kokkin Marjolein Blenckers door de geurige tomatensoep, neemt een lepel, proeft en geeft dan aan dat de ,,soep precies goed is”. Theo Penders en zijn vrouw Willy Hendriks doen snel de deksels op de dozen met de maaltijden. Het loopt al tegen half vijf en de gasten van de corona budgetmaaltijden in de gemeente Sittard-Geleen zitten te wachten op hun verse warme hap uit de keuken van de Boerderie in Geleen. ,,Twee keer per week koken we in de Boerderie keuken een budget maaltijd voor mensen, die in een sociaal isolement zitten vanwege corona. In samenwerking met de gemeente en Partners in Welzijn (PIW) zijn we dit project gestart. Voor 4,50 euro euro koken en brengen we twee keer per week een maaltijd rond”, legt bezorger en gastheer/uitbater van de Boerderie, Theo Penders uit. ,,Die maaltijd bestaat uit soep en een hoofdmaaltijd, die steeds uit een andere ‘keuken’ komt. Nu eens Italiaans, dan weer Indonesisch of Spaans. Alles wordt vers bereid, vaak met ingrediënten uit eigen tuin of van gulle gevers. Nooit pakjes of zakjes spul,” zegt Marjolein Blenckers, kokkin en sociaal pedagogisch werker.
Praatje
,,Zonder steun van de gemeente en PIW zou dit project nooit kunnen bestaan. De kosten van goed en duurzaam verpakkingsmateriaal zijn erg hoog. Maar we vervullen ook een belangrijke functie voor het welzijn van mensen, die door corona aan huis zijn gekluisterd. We signaleren ook dat sommigen meer en vaker hulp nodig hebben. We doen meer dan het eten bij de deur afzetten en ‘smakelijk eten’ roepen,” zegt Willy Hendriks, die naast het werk in de keuken ook de logistiek van de bezorging regelt. ,,Onze vrijwilligster Hannie, die de maaltijden op de scooter wegbrengt en ik maken altijd een gezellig praatje met onze gasten. Velen zitten al vaak uren te wachten op ons. Triest is dat voor velen dit vaak het enige sociale contact is dat ze op een dag hebben. Als ik alle glaasjes wijn zou opdrinken, die ik op mijn route krijg aangeboden, dan reed ik zigzaggend over de weg,” zegt Theo Penders lachend. ,,Hannie en ik genieten zelf ook veel van het contact met onze gasten thuis”, voegt hij eraan toe. Hij kijkt op zijn horloge, hij wil ‘en route’ met zijn geurige maaltijden. Kok is Theo niet van beroep. ,,We hebben wel allebei een horeca-achtergrond. Zo hadden mijn ouders hadden 20 jaar een café in Lindenheuvel, dus dit is weer een beetje terug naar ‘mijn roots’,”zegt Willy Hendriks. Beiden kwamen in de jaren zeventig vaak in de Boerderie. ,,Veel bands hebben we hier zien optreden. Bands die hier een doorbraak naar een grote carrière maakten. Prachtige sfeer hing er hier altijd.” De neergang en verwaarlozing van de vroegere poptempel viel ook hen zwaar. ,,Vier jaar geleden hebben we de volledig onderkomen Boerderie gekocht,” zegt Willy.
Jongerencafé
Eigenhandig heeft het echtpaar de bouwval herbouwd en opgeknapt. Theo, die van beroep huisschilder is, heeft gouden handjes, Willy wist de Boerderie smaakvol in te richten met veel nostalgische bric á brac, die van het vervallen poppodium een gezellig huiskamer-café annex restaurant maken. Een etage hoger zijn de met warm hout ingerichte ruimtes voor sociale begeleiding van allerlei groepen. Ze ademen rust en gezelligheid: het resultaat van de goede samenwerking, die het echtpaar tot stand wist te brengen met PIW en andere zorgaanbieders als Zorg&Co in de regio. Daardoor is de Boerderie nu ook een buurthuis en een centrum, waar tal van sociaal-maatschappelijke activiteiten plaatsvinden. Zo worden mensen, die in de knel zijn geraakt of met een beperking kampen geholpen met een terugkeer naar de maatschappij. ,,Hier werkt een jongen met een erge vorm van epilepsie. Nergens kon hij terecht. Hij komt nu elke dag vanuit Maastricht hierheen om me te helpen in de keuken. Een fantastische hulp heb ik in hem,” geeft kokkin Marjolein aan. ,,Via vluchtelingenwerk kwamen we in contact met een Syrische vluchteling. Hij heeft ons prima geholpen in de keuken. Integratie gaat een stuk makkelijk met eten en drinken”, vult Willy aan. Trots is het Boerderie trio ook op het ‘jongerencafé’. ,,Doordat we veel grote ruimtes hebben kunnen we mensen veilig ontvangen. Jongeren in de leeftijd van 18 tot 21 jaar kunnen hier dan elkaar ontmoeten, want velen snakken er naar om gewoon met elkaar te kunnen kletsen, naar muziek te luisteren en wat te drinken. We hebben een hele lange bar mét muziek, en begeleiding is er van het maatschappelijk werk” legt Willy uit. In de Boerderij worden niet alleen warme bezorgmaaltijden bereid maar uit de keuken komen ook veel andere ‘sociale gerechten’, waar veel vraag naar is zoals gezelligheid, opvang en begeleiding. Opkikkers van medeleven en betrokkenheid de ‘sociale koks’ van de Boerderie ,,En we hebben nog zoveel andere, mooie plannen zoals een koempeltocht-wandeling door Geleen met quizvragen. Maar we hebben gebrek aan handjes”, zegt Theo. Vlot pakt hij de maaltijden op, zijn gasten zitten al met mes en vork in de hand om te genieten van het Boerderie menu.
Informatie: De Boerderie Gelaen, Hofstraat 30, Geleen, tel;046-46.707.48.92, www.deboerderiegelaen.com
Door Ray Simoen
