Mijn naam is Frans Laumen, ik ben 77 jaar en woon in Grevenbicht. Sinds 1-1-1996 ben ik voorzitter van de EHBO-vereniging Grevenbicht-Papenhoven (voor die tijd ben ik secretaris en penningmeester geweest vanaf 1971). Onlangs vierden wij het 70-bestaansfeest van de vereniging, dus tijd voor een interview!
Tekst Bert Wassenberg
Vertel eens in het kort iets over de ontstaansgeschiedenis van jullie vereniging?
Op 18 mei 1954 tijdens de eerste algemene ledenvergadering is onze vereniging opgericht.
Na de ellendige tijd van de 2e wereldoorlog gingen enkele jaren voorbij waardoor mensen weer langzaam een “normaal” leven probeerden op te bouwen. Tot plots in 1953 een grote watersnood over Nederland kwam en met name Zeeland zeer zwaar werd getroffen. Toen was hulp bieden uit alle hoeken en gaten aan de orde. Dat was ook het moment dat een aantal mensen in Grevenbicht zich bewust waren dat men niet goed was voorbereid op zulke situaties. Men trok de stoute schoenen aan en richtte een EHBO-vereniging op (dat gebeurde op meerdere plaatsen in het land). Dat heeft ertoe geleid dat onze vereniging nu 70 jaar bestaat. Overigens zijn de werkzaamheden in die 70 jaar wel veranderd. Doordat er veel is aangepast aan regelgeving en behoeftes veranderd zijn.
Met welke andere organisaties hebben jullie een warme band?
Door de vele evenementenhulpverleningen bouw je een band met meerdere verenigingen op. En met name de organisaties/verenigingen in Grevenbicht waar we jaarlijks hulp bieden bij hun evenementen. Toch wil ik er enkele uitlichten. Wij werken regelmatig samen met Het Rode Kruis locatie Sittard, we helpen elkaar om de evenementen goed bezet te krijgen met voldoende gekwalificeerde hulpverleners en met de juiste materialen. Een mooi voorbeeld is het ZLF (Zuid Limburgs Federatiefeest uit de schutterswereld) dat 21 juli a.s. in Grevenbicht plaatsvindt. Hiervoor hebben we weer de handen in elkaar gestoken om midden in de vakantietijd ook dit evenement van de juiste hulp te voorzien. Wij zijn partner van de Nederlandse Hartstichting waar we reanimatieopleidingen en herhalingslessen mee verzorgen. Daarnaast zijn we lid van stichting Burgerhart in Sittard-Geleen. Die ervoor zorgt dat in de gehele gemeente ongeveer 60 openbare AED’s bereikbaar zijn voor burgerhulpverleners.
Door de jaren heen kunnen jullie bouwen op een gemiddeld bestand van zo’n 40 personen? Hoe houden jullie het ledenbestand op peil?
Dat is wel een puntje. Van de 40 leden welke we momenteel hebben, zijn er enkele steunend lid, die door diverse reden als oud EHBO-er hebben afgehaakt. De gemiddelde leeftijd stijgt jaarlijks door weinig of geen aanwas van jongeren. Alhoewel we onlangs 3 jeugdigen hebben mogen verwelkomen. Dat geeft de burger weer moed. Het aantal evenementen groeit jaarlijks, maar niet evenredig met het aantal nieuwe jonge leden, waardoor vergrijzing optreedt. Het is wel een grote enthousiaste groep welke zich voor de medemens inzet bij evenementen en reanimatieoproepen. We hebben getracht om verenigingen enthousiast te krijgen om enkele van hun leden op te laten leiden, zodat die vereniging zichzelf kan helpen bij evenementen, maar daar is niet veel animo voor. Wat wel jammer is. Dat betekent dat we dan moeten doorverwijzen naar o.a. Het Rode Kruis, of andere EHBO-verenigingen. Ook regelmatig een artikeltje plaatsen helpt niet echt.
Welke kwaliteiten moet de voorzitter meebrengen om ook een succesvolle voorzitter te zijn van deze EHBO-vereniging?
Ten eerste moet je je bewust zijn van de doelstellingen waar de vereniging voor staat. Mensen helpen waar/wanneer nodig is. En wel door goed opgeleide leden. Ook moet je werken (samen met de andere bestuurders) aan het zelfredzaam maken van burgers door het geven van cursussen. Als voorzitter is het een pre dat je een goede band hebt met verenigingenstichtingen welke de hulp van onze vereniging inroepen. Ook bij je eigen leden en bestuur dien je open te staan voor meningen en behoeftes welke er zijn. De voorzitter dient als een helikopter boven een vereniging te kijken naar kansen en mogelijkheden welke zich voordoen. En dit samen proberen te realiseren.
Er is (nog) geen website? Mogen mensen zich melden als ze jullie als webmaster van dienst kunnen zijn?
We hebben helaas geen website. In onze vereniging hebben we geen ict-er die dit kan oppakken. We zijn zoekende om zo meer bekendheid te geven aan onze vereniging. Echter tot op heden zonder succes. We zien ook het nut er wel van in door de betere zichtbaarheid in de gemeenschap. Echter het ontbreekt ons aan de specifieke kennis om een website te bouwen. Mochten er gegadigden zijn dan kan er altijd contact opgenomen worden met een van onze bestuursleden om de mogelijkheden te bekijken via EHBOGrevenbicht@gmail.com
Jullie hebben een 5-tal bestuursleden, lees ik. Is dat voldoende?
Op heden hebben we met onze 5 bestuursleden (en een voorzitter) wel voldoende om de taken uit te voeren. Wat niet wegneemt dat we ervoor open staan voor nog vicevoorzitter en een 7e bestuurslid toe te voegen. Ook onze bestuursleden worden er niet jonger op en het is ook onze taak om voor verjonging te zorgen. Maar ook hier geldt, “men” is met vele andere dingen bezig dat er weinig of geen tijd of behoefte overblijft om deze rollen te vervullen.
Waar steekt de vereniging veel tijd en energie in?
Evenementenhulp, AED-project, overleg met Nationale EHBO-bond en project Burgerhart, opleidingen en herhalingen EHBO en reanimatie. Materiaal/middelen. Dit zijn allemaal onderdelen binnen een EHBO-vereniging. Beginnende met Evenementenhulp. Aanvraag voor assistentie komt binnen en betreffende bestuurslid gaat aan de slag. Overleg met aanvrager over hoe, wat, wanneer er moet gedaan worden. Omvang van evenement, risicoanalyse en planning maken, vrijwilligers vragen en plannen, materiaal bepalen etc. Kostenplaatsje maken en bestuur op de hoogte stellen over het evenement. Regelmatig overleg met eerdergenoemde organisaties over stand van zaken. Tevens knelpunten bespreken en vernieuwingen oppakken. Plannen van te volgen lessen. Bespreken met instructeur, datums plannen i.v.m. beschikbaarheid locatie. Benodigde lesmiddelen regelen. Kandidaten plannen. Materiaal: voorraadbeheer en inkoop regelen i.o.m. evenementen/bestuurder en lessen/instructeur. Tevens letten op verloopdatums van steriele middelen. AED-project, behalve regelmatig overleg dienen de 4 AED’s in Grevenbicht en Schipperskerk maandelijks gecontroleerd te worden op aanwezigheid en op werking.
Gebruiken jullie social media? Zo ja, welke en met welk doel? Werkt het?
We benaderen veelal de volgende media: MIJNGazet, De Limburger, Beeg.nl, Stadskrant en Waekblaad.nl. We proberen regelmatig artikelen geplaatst te krijgen in diverse media. Soms lukt dat, andere keer lukt het niet. Ons doel is het om de omgeving te laten weten dat we bestaan, wat we doen en hoe we te bereiken zijn. Te denken aan jaarverslagen en aan oproepen voor kandidaten om een EHBO of reanimatiecursus te volgen. Uitbreiding van het AED-netwerk maken we kenbaar. Via huis aan huisblad van de Vastelaovesvereniging de Zawpense maken we de jaarlijkse collecte kenbaar tijdens de optocht. Zo komen we regelmatig wel in beeld bij de inwoners.
Hoe staat het met de financiële gezondheid van de vereniging?
Wat financiën betreft mogen we niet klagen. We werken hard aan de evenementenhulpvereniging bij vele verenigingen. Uiteraard tegen een redelijke vergoeding, welke dan weer worden gereserveerd om onze middelen up to date te houden. We worden door de Gemeente Sittard-Geleen voorzien van een vaste subsidie welke jaarlijks welkom is. Ook deelname aan de Rabobank Clubkas campagne levert wat op, eveneens onze jaarlijkse collecte met Vastelaovend. Uiteraard danken we genoemde instanties hartelijk voor hun medewerking en bijdrages. Maar ook werken alle leden en bestuur aan het gezond houden van de financiën door zuinig met onze middelen om te gaan. Een oefenverbandje wordt pas afgeschreven als het versleten is. 
We organiseren ook reanimatie opleidingen en herhalingslessen voor stichting Burgerhart Sittard-Geleen. Na aftrek van alle kosten kunnen we hier met hulp van onze leden tijdens de lesavonden weer enkele euro’s aan overhouden. Zo blijven onze financiën gezond. En uiteraard met een kritische penningmeester welke onze gelden bewaakt.
Zijn er leden in het zonnetje gezet tijdens het 70-jarig bestaansfeest? Zo ja, kun je hun verdiensten voor de vereniging hier vermelden.
Wij hebben ervoor gekozen om ons 70-jarig bestaansfeest niet groots te vieren. Wel hebben we in overleg met onze leden een “intern” feestje gevierd. Hier ontbrak de Limburgse vlaai niet, evenals later in de middag is er genoten van een heerlijk BBQ via de plaatselijke cateraar. Tussendoor was er veel plezier te beleven aan een aantal oude spelen die fanatiek werden gespeeld. Muziekje op de achtergrond (geregeld via locatie Aurora) zodat de leden met partner gezellig konden keuvelen (onder genot van een drankje) en waar vele anekdotes zijn opgehaald. Ons beleid t.a.v. jubilarissen is dat we dit doen tijdens/na afloop van onze algemene ledenvergadering. Dan worden zij in het zonnetje gezet voor hun verdiensten. Denk hier aan extra hulp tijdens lessen, vele keren inzet tijdens evenementenhulpverleningen, het organiseren van gezelligheidsbijeenkomsten enz. Via de Nationale EHBO-bond worden jaarspeldjes ter beschikking gesteld welke 5-jaarlijks kunnen uitgereikt worden als verdiensten voor de vereniging.
Is er nog iets dat je kwijt wil en dat niet gevraagd is?
Om het interview af te sluiten wil ik nog het volgende kwijt: ik ben trots op onze vereniging en ons bestuur en leden. Maar ook zeker op al onze voorgangers welke de EHBO-vereniging hebben ondersteund op vele manieren en die er mede voor gezorgd hebben dat wij ook na 70 jaar mensen kunnen helpen als ze ons nodig hebben. Als voorzitter wil ik toch ook nog een kritische noot toevoegen; Onze vereniging heeft bestaansrecht door met goed opgeleide mensen anderen te helpen. Al er niemand meer is die deze wil heeft en zich wil verbinden aan zulke organisatie(s) middels het behalen van een eerste hulp opleiding, dan sterven dit soort verenigingen uit waardoor er geen hulpverlening meer mogelijk is. Dat zou bijzonder jammer zijn. Met andere woorden, help ons mee om anderen te helpen.
