2024: Een heerlijk en druk jaar vol goede ervaringen was het bijna afgelopen jaar 2024 voor me. Dankzij de creativiteit, die ik kon ontplooien samen met veel anderen in Geleen. Door een zenuwaandoening heb ik minder energie en kan ik minder aan. Maar door creatief te zijn heb ik meer plezier om dingen aan te pakken, creativiteit houdt me op de been. En dat is dit jaar wonderlijk goed gelukt. Veel plezier beleef ik elke keer weer als ik met onze band, waarin ik drum en zing, muziek kan maken voor de bewoners van verzorgingshuis Glana. En ook heerlijk waren de twee voorstellingen van Gelaens Verzètje, dat dit jaar zijn negende editie beleefde. Ik doe mee als tekstschrijver van liedjes en conferences, waarin dit jaar de Geleense actualiteit op cabareteske wijze op de hak werd genomen. Ontzettend fijn om hieraan mee te werken, hoewel we wel graag wat aanvulling van Geleens schrijftalent zouden willen hebben. Ik ben daaraan begonnen nadat ik met Wiebe de Vries als het cabaret-duo Veer en Vief zo’n twaalf avondvullende voorstellingen had gedaan met zelf geschreven teksten. Sindsdien heb ik het schrijven niet meer losgelaten. Ik beleef er veel genoegen aan.
Dit jaar was toch vooral het jaar van de herdenking van de mijnsluiting. Samen met jeugdtheater LEF en de Werkgroep Staatsmijn Maurits heb ik onder de bezielende leiding van regisseur Maurice van Straten de theatervoorstelling Mijn Verleden opgezet. We zijn er met zijn allen erg goed in geslaagd om de verbinding tussen het verleden en heden te leggen. Met vragen als: Hoe beleefde je als jongere je jeugd vroeger toen je geen andere keuze had dan de mijn in te gaan, te trouwen en kinderen te krijgen? En hoe beleef je als jongere je jeugd in deze tijd, waarin je vaak niet weet wat je moet kiezen? Liefst 15 keer volle bak hadden we in theater Karroussel met deze voorstelling. Prachtig waren ook de 15 lessen over de mijnen, die we hebben gegeven op basisscholen. Vooral aangrijpend voor de kinderen was dat oud-mijnwerker Walter Buskes (84) op zijn mondharmonica ‘Gluck Auf’ speelde.
Ik denk dat we op 13 december de Nationale Erfgoedprijs met de cheque van 10.000 euro hebben gewonnen doordat we met de Werkgroep Staatsmijn Maurits én jong en oud in Geleen ons steeds hebben ingespannen om op aansprekende manier de verbinding tussen het mijnverleden en heden te leggen.
2025: DOEN heet de theatergroep in oprichting, waarmee we een voorstelling gaan maken over ouder worden. Dat geldt voor 12 jarigen die over een paar 17 jaar worden én over 70 jarigen die op weg naar i80 gaan. Niet over hoe lastig het is om ouder te worden maar over hoe plezierig je herinneringen aan je voorbije jaren zijn, en hoe het was om verliefd te zijn. Daar willen we een deel van de gewonnen 10.000 euro aan besteden.
Verder werken we aan een mobiele tentoonstelling van foto’s en films, met daarbij muziek over Geleen door de jaren heen. Over bijv. Fortuna ’54, de Markt, de Rijksweg en andere Gelener highlights. Samen met Jan Smeets gaan we in het oude Postkantoor ook een tentoonstelling houden over Pinkpop in Geleen en nog nooit vertoonde objecten uit de rijke collectie van de Heemkundevereniging Geleen. Spannend en boeiend allemaal.”
Foto Emile gemaakt door Wendy Roberts
