2024: Ik zat deze week naar een tv opname van een optreden van Carboon te kijken. Een ontroerende en tegelijk vreemde ervaring. Veel van de muzikanten van deze legendarische band, die de mijnwerkers een stem gaf, zijn inmiddels overleden. Ik heb nog in Carboon gespeeld, meegezongen met Jean Innemee en Ben Erkens. Prachtige muziek, fijne muzikanten.
Dit jaar heb ik het lekker druk gehad. Zo’n 250 optredens, soms vier á vijf op één avond. Maar nog niet zo druk als mijn vriend en buurman Frans Theunisz. Frans is bekender, die heeft het echt razend druk. Met mijn optredens in Nederlands en Belgisch Limburg ben ik erg gelukkig, ik geniet ervan als ik de mensen in het publiek zie opgaan in de muziek en meezingen. Enkel heb ik wat last van mijn heupen. Maar voor de rest heb ik een goede gezondheid, veel heb ik te danken aan mijn vriendin, die me steeds steunt en achter me staat. Zij en de muziek maken mijn leven mooi.
Al sinds mijn twaalfde jaar zit ik in de muziek. Eerst met vriendjes in bandjes. Vanaf mijn zeventiende werd het serieuzer, toen ik werd ontdekt. Heb nog in het voorprogramma van de Golden Earring gestaan, en samen met George- Rock Your Baby- McCrae en Danny Christian opgetreden. Sinds zo’n 7 jaar treed ik niet meer met bands op, enkel nog solo. De jaren gingen tellen, en dat slepen met grote installaties werd me te lastig. Ik heb altijd genoten van het samenspelen met andere bands en muzikanten. Altijd een vriendschappelijke sfeer, je hielp mekaar. Dat is nu totaal anders. Nu is er meer naijver en afgunst. Ze zitten zich steeds met elkaar te vergelijken en geven op elkaar af. Maar succes krijg je niet door te mauwen en te stressen. Vroeger moest je een goede muzikant zijn om een plaat te mogen maken, de jongens vroeger waren technisch en muzikaal beter. Nu is door allerlei technische snufjes en handgrepen de drempel om op te treden en platen op te nemen veel lager. Daarbij worden veel jonge gasten door hun omgeving zo opgehemeld dat ze het zicht op de realiteit verliezen en menen na één plaatje al een mega ster te zijn. Als ze dan falen dan krijgen anderen de schuld. Jammer. Een goede plaat maken kost veel inspanning.
Dit jaar was ik erg blij met ‘Tot aan de Horizon’, een nummer, waar ik veel succes mee heb gehad. En ook ‘Ga Maar’ heeft het aardig gedaan. Maar ik zing ook graag werk van Tom Jones en Freddy Fender. Een van mijn grote favorieten is ’de Engelbewaarder’. Ach, het maakt me eigenlijk niet zoveel uit. Het belangrijkste is dat ik kan blijven zingen.
2025: Het belangrijkste voor mij, op mijn 73 ste, is gezond blijven. Ik ga in 2025 voor de Marotte werken, fijn. Verder wil ik nog eigen nummers uitbrengen. Ik heb een eigen studio, waar ik lekker kan werken aan mijn repertoire. En ik wil mensen blij blijven maken met mijn muziek. Samen met mijn vriend Frans Theunisz en als solo artiest.”
Foto Karel gemaakt door Rijkies Geleen
