Een paar maanden geleden zijn mijn gezin en ik verhuisd naar de gemeente Sittard-Geleen. We hebben er een fijn huis gevonden in een mooie omgeving. De ligging is ideaal, dicht bij kantoor maar ook dicht bij alle uitvalswegen. Helemaal top. 

Hoe mooi het huis ook lijkt op de foto’s en bij de bezichtiging, er is altijd een hoop werk aan de winkel. Alles lekker vers schilderen, stroom die niet goed blijkt te werken, douche die warm-koud-warm-koud is, nog niet gesproken over …. Maar hup, schouders eronder en oplossen die handel.

Een verhuizing is ook altijd weer even opnieuw je draai vinden. Dat geldt niet in de laatste plaats voor de kinderen. Zij wonen nu verder van school, vriendjes én hun vader. Met goede afspraken proberen we deze veranderingen zo goed mogelijk op te lossen. Dochterlief moet nu verder naar school fietsen, maar gelukkig wonen ook nu klasgenootjes in de buurt. Zoonlief reist met de trein en heeft een bushalte voor de deur. Het was even wennen, maar loopt nu op rolletjes. Het contact met hun vader is als voorheen. De afstand is nog steeds gemakkelijk te fietsen en anders is de breng- en haalservice van vader en moeder er nog.

Helaas zie ik in mijn praktijk vaak anders. Ouders die, om welke reden dan ook, buiten hun huidige woonplaats gaan verhuizen. Niet een dorp verder, maar op een behoorlijke afstand. Een afstand die zo groot is dat de kinderen bij een wissel tussen ouders een half uur of langer in de auto zitten. Een afstand die maakt dat een schoolwissel nodig is. Een afstand die er bovendien voor zorgt dat omgang op een doordeweekse dag met de andere ouder eigenlijk niet te doen is. Daardoor wordt omgang vaak beperkt tot de weekenden. Deze weekenden worden niet zelden weer korter gemaakt door de hobby’s of baantjes van de kinderen. Het is vaak lastig om in dat geval een goed contact tussen de achterblijvende ouder en de kinderen te behouden.

Niet zelden zijn dit situaties waarin de communicatie tussen de betreffende ouders op zijn zachtst gezegd niet al te best is. Informatie wordt via de kinderen ontvangen. Dat is niet alleen onduidelijk maar leidt er ook toe dat men voor elkaar invult, met alle misverstanden van dien. Bovendien ontstaat voor de kinderen een heel lastige situatie. Zij hebben recht op een fijn en onbelast contact met beide ouders, zonder dat zij hierbij klem raken tussen het gekibbel van beide ouders.

Is een verhuizing naar een plaats wat verder weg daarom onmogelijk? Nee, dat is het niet, maar er is toestemming van de andere ouder nodig. Er dienen afspraken te worden gemaakt, waarbij goed moet worden nagedacht over hoe het contact tussen de kinderen en beide ouders kan worden behouden, voor nu én voor de toekomst. Lukt het niet om samen afspraken te maken, dan kan aan de rechter vervangende toestemming worden verzocht. Ook hierbij gelden strenge regels, om het contact tussen de kinderen en beide ouders te behouden.

Verhuizen? Werk aan de winkel dus!

Heeft u hulp nodig bij de verhuizing met de kinderen en het maken van goede afspraken? Neemt u dan gerust contact met mij op.

Mr. T.M.T.M. Lindeman

Hundscheid Advocaten, Sittard

Foto Hundscheid Advocaten