Deze zomer is het tien jaar geleden dat de zusters Dominicanessen van Sint Cecilia in Sittard neerstreken. Dat was op verzoek van hulpbisschop Everard de Jong, die de zusters had ontmoet in Rome en toenmalig bisschop mgr. Frans Wiertz. Zij vonden dat het bisdom Roermond ook wel wat van het enthousiasme van deze jonge Amerikaanse zusters kon gebruiken. Tweemaal kwam een delegatie van het bestuur van de Nashville Dominicans, zoals de zusters in Amerika ook wel worden genoemd, naar Nederland om te onderzoeken of Onze Lieve Heer het daar ook wel mee eens zou zijn. Nou, dat was Hij!

Kapelaan Guus van der Wegen werd belast met het samenstellen van een groep die de zusters kon helpen met het oprichten van een nieuw klooster in Sittard. Er waren voorwaarden aan verbonden vanuit het moederhuis. Zo moest het klooster een inpandige kapel kunnen herbergen en ook de tuin moest passen bij een contemplatief leven. Al gauw werd het klooster van de Missionarissen van het Heilig Hart (MSC) in Overhoven geschikt bevonden. De laatste pater vertrok naar Tilburg en het klooster werd op bescheiden wijze omgevormd tot een huis waar de Dominicanessen van Sint Cecilia zich thuis zouden voelen. 

En toen, in augustus 2014, landden de eerste drie zusters op Schiphol. Ze werden meteen betrokken bij de zomerkampen die kapelaan Van der Wegen met zijn ZaterdagMiddagClub organiseerde. En natuurlijk liepen zij mee in de Sint Rosa-processie die iedere laatste zondag van augustus van de Michielskerk naar de kapel op de Kollenberg trekt. 

Het klooster dat ze betrokken werd vervolgens toegewijd aan Sint Rosa van Lima. Deze Dominicanes, die leefde aan het begin van de zeventiende eeuw in Lima (Peru) is voor een ‘echte’ Sittardenaar geen onbekende, want sinds het jaar 1668 trekt er vanuit de Michielskerk aan de Markt een processie naar de Sint Rosakapel bovenop de Kollenberg ter ere van deze heilige. In 1668 was de nood hoog in Sittard, vanwege een dreigende epidemie in de omgeving. De in Sittard gevestigde Dominicanen oftewel Predikheren brachten de nood en zorgen voor het voetlicht van de Dominicanes Rosa, die toen net was zaligverklaard door de Paus. Driehonderdvijftig jaar later bidt men nog steeds tot de in 1671 heilig verklaarde Rosa, uit dankbaarheid en ook wel om toekomstig leed te voorkomen.  

Hoe dan ook, de ‘nieuwe’ Dominicanessen settelden zich voorspoedig in onze stad. Er kwam een tienerclub in Overhoven en er wordt tot op vandaag volop samengewerkt met het studentenpastoraat in Maastricht. Zuster Theresa Anne buigt zich over de allerkleinsten met Catechese voor de Goede Herder in Sittard en Geleen. Verder zijn er met regelmaat bid- en gespreksgroepen voor mannen en vrouwen, cursussen voor en ondersteuning van catechese-vorming en af-en-toe organiseren de zusters een retraite voor jonge vrouwen. Niet alleen de mensen uit Sittard vinden hun weg naar de zusters. Ook in Geleen en Susteren zijn de zusters regelmatig te vinden en zuster Mary Lucy, die behalve Nederlands ook de Duitse taal spreekt, verzorgt catechese in Selfkant. 

Maar met het vieren van het tweede lustrum staan er ook veranderingen op stapel. 

Lokaal overste zuster Mary Amata gaat terug naar Amerika om daar directeur te worden van een basisschool in Rhode Island. 

Zuster Theresa Anne, die ook al vanaf het eerste uur in Sittard verblijft, wordt de nieuwe overste van het Sittardse klooster. Naast haar staan de zusters Agnes en Mary Lucy, die alweer de nodige jaren aan het Sittardse klooster verbonden zijn. Daarbij komt zuster Maris Stella terug naar het Limburgse. Zij verbleef vanaf het begin enkele jaren in Sittard, maar moest de stad verlaten om gezondheidsredenen. Na een tijdje in Arizona te hebben gewerkt op een middelbare school komt zij nu dus terug naar Nederland. Ze heeft haar Nederlands op peil weten te houden, want “ook in Amerika kom je weleens Nederlanders tegen om mee te praten.”

Het moederhuis van de Dominicanessen van Sint Cecilia ligt in het Amerikaanse Nashville, de hoofdstad van de Amerikaanse staat Tennessee. Hun huizen zijn verspreid over de Verenigde Staten, Canada, Australië en Europa (Italië, Ierland, Schotland en Nederland). 

Sommige mensen zullen zich na het lezen van dit artikel afvragen: Is het nog wel van deze tijd om zuster te worden of te zijn?

“Een roeping krijgen is van alle tijden”, zegt zuster Theresa Anne. “We hoeven alleen maar opnieuw te leren hoe we de zachte stem van God in ons hart herkennen en daarop te reageren. Hij blijft zachtjes tot ons spreken.”

In alle rust en met veel liefde begeven de zusters zich onder de mensen. “God is nog actief bezig om het hart van iedere mens te raken met zijn liefdevolle zorg en nabijheid. Als je je hart openstelt voor Hem ontdek je hoe mooi het is om een vriendschap met God op te bouwen en zijn aanwezigheid in je leven te proeven.”

Op zaterdag 31 augustus vieren de Dominicanessen van St. Cecilia dat zij 10 jaar in Nederland zijn met een dankviering in de St. Michielskerk aan de Sittardse Markt. Deze begint om 16.00 uur en u bent bij deze allen van harte uitgenodigd.

Wilt u de zusters steunen bij hun werk? 

De Katholieke Stichting Vrienden van de Dominicanessen ondersteunt de zusters financieel, zodat zij zich kunnen wijden aan hun opdracht. De zusters verrichten hun werkzaamheden veelal pro Deo, dus onbetaald. Ze krijgen evenmin subsidie van de overheid. 

Wilt u hieraan bijdragen?

U kunt uw bijdrage (vrijblijvend) overmaken naar NL38 RABO 0347 4017 67
t.n.v. Katholieke Stichting Vrienden van de Dominicanessen te Sittard

ANBI: RSIN  853036482

De zusters zijn te volgen via Facebook (DominicanessenNederland). Volg hen en zij houden u op de hoogte van hun activiteiten in onze omgeving.

 

Foto Françoise Petersen