Wijkboa’s zijn de oren en ogen van de wijk. Zij fungeren als schakel tussen de burgers en de gemeente en signaleren problemen in een vroeg stadium om ze aan te pakken voordat ze echt escaleren. In de Sittard-Geleense wijk Lindenheuvel vervullen Ron van der Meijs en zijn collega Karin Borro deze functie met veel verve. Tijd voor een kennismaking.

Ron van der Meijs woont in Maastricht, maar Lindenheuvel voelt als een tweede thuis. Sinds 1998 is hij actief als BOA en hij heeft door de jaren heen de verandering van het beroep dan ook van dichtbij meegemaakt. “Klopt. Ik ben ooit begonnen bij de parkeerpolitie en ging vervolgens werken bij de milieupolitie. Daar werd ik leidinggevende om op een gegeven moment de overstap te maken naar een functie als Wijkboa. In 2017 werd mijn werkgebied Sittard-Geleen. Eerst in het centrum van Geleen en nu in de wijk Lindenheuvel.” Jullie zijn het aanspreekpunt tussen de inwoners van de wijk en de verantwoordelijken bij de gemeente en bijvoorbeeld de woningverenigingen. “We zijn er voor de mensen en proberen de leefbaarheid in de wijk voor iedereen aangenaam te houden. Om dat te doen pakken we overlast, in de breedste zin van het woord, aan. Denk aan bijvoorbeeld burenruzies, afvalproblematiek, parkeerproblemen en algemene zaken die overlast kunnen veroorzaken. Dit doen we altijd door het gesprek met de inwoners aan te gaan. Mijn collega Karin Borro, de jeugdboa’s in de wijk en ikzelf willen zichtbaar zijn en makkelijk aanspreekbaar voor iedereen. Zo kun je signaleren en vroegtijdig aan een oplossing proberen te werken.”

Boa’s zijn geen politiegenten en houden zich dan ook niet bezig met zaken als inbraak, geweld, diefstal, enzovoorts. “We zijn door ook niet voor uitgerust, het enige dat wij bij ons dragen zijn handboeien. Toch is ons vakgebied door de jaren heen flink veranderd en ons ‘takenpakket’ is flink uitgebreid. Negentig procent van mijn werktijd rijd ik rond op de scooter, zo ben ik direct aanspreekbaar en kan ik me makkelijk verplaatsen. Met een auto rijd je niet zo gemakkelijk een brandgang in bijvoorbeeld. We merken ook dat dit best goed werkt. Een van de top drie ergernissen is, naast hondenpoep, het illegaal dumpen van afval in de wijk. Dit zorgt onvermijdelijk voor verloedering van de leefomgeving en rattenoverlast. Doordat we ons veel actief op straat bevinden kunnen we dit dagelijks signaleren. De gemeente zorgt er dan voor dat het snel wordt opgehaald. Zo proberen we deze ergernis in de kiem te smoren.”

Ron is op de woensdag en donderdag tussen 14.00 en 15.00 uur te vinden bij het Wijksteunpunt Lindenheuvel, gelegen aan De Koempel waar ook het Leger des Heils zit, waar hij een inloopspreekuur houdt. “Men kan dan bij mij terecht voor vragen, het doorgeven van klachten of gewoon een praatje. De mensen die dagelijks werken in het wijksteunpunt vinden het daarnaast ook prettig als er met regelmaat iemand in uniform aanwezig is. Dat geeft ze een zeker gevoel van veiligheid. Het is daarnaast een methode om moeilijkere zaken als overlast door verwarde personen en burenruzies in een rustigere omgeving met de nodige privacy bespreken. Laatst hebben we een casus met vijf jaar burenruzie opgelost. Door onze informatie en die van de bewoners is de verzaker van de overlast uit huis gezet en is de buurt een stuk rustiger geworden. Onze korte bandjes met, in dit geval, ZoWonen heeft dit mogelijk gemaakt. Andere ketenpartners waarmee we nauw samenwerken zijn dat onze belangrijkste ketenpartners zijn: politie, de wijkagent, Partners in Welzijn (PIW) en buurtpreventie. We blijven ons inzetten en willen onze zichtbaarheid in de wijk vergroten. Dit artikel zal daar ongetwijfeld aan bijdragen. Het contact met mensen is voor mij in ieder geval een van de drijfveren om het vak van Boa nog vele jaren te blijven doen.”