Door Ray Simoen

Heiligen zien er nooit uit als gezellige gasten, die van een goed glas en een stevige maaltijd houden. Uitgemergeld en heel ernstig ogen ze. Niet echt een clubje levensgenieters. Eten is voor hen maar bijzaak, dat zo snel moet worden weggespoeld met koud, liefst brak water. Op een dieet van urenlange gebeden en afzien van alle vleselijke en alcoholische geneugten hopen de heiligen de hemel te bereiken. Veelal met een afgehakt hoofd onder de arm, een met pijlen doorboord lijf of zwart geblakerd door het vuur, waarin ze zijn geworpen omdat ze hun hemelse vader niet wilden verloochenen.

Wonder

Wie heilig wil worden, moet meer afzien dan een rode lantaarndrager in de Tour. Pater Karel (1821-1893) uit Munstergeleen kan erover meepraten. Hij offerde alles op om maar voor zijn arme, hongerlijdende medemens in Ierland te kunnen zorgen. Dat deed hij door te luisteren naar de Ieren van Dublin om hun leed te verzachten.  Maar Karel, die geen woord Engels sprak, sprak wel steeds meer Ieren aan doordat hij over genezende gaven bleek te beschikken. Honderden stroomden naar Mount Angus waar hij woonde, om door Karels helende handen genezen te worden. Dat helingswerk tastte wel zijn gezondheid aan, zodat hij er op het laatst meer dood dan levend uitzag. Het leverde hem na zijn dood wel een zaligverklaring op. En toen hij bijna een eeuw na zijn dood ook nog Dolf Dormans uit Munstergeleen op wonderbaarlijke wijze genas, kon Rome niet anders dan hem heilig verklaren. 

In Dublin, Munstergeleen en Rome wordt Pater Karel Houben nog steeds volop vereerd. Maar de uitgemergelde heilige wordt ook buiten deze ‘Houben-hotspots’ vereerd. In Grave bijvoorbeeld, net buiten Limburg. In eetcafé De Maaspoort van George van Kuppeveld staat  op de bar een beeldje van Pater Karel. En regelmatig wordt een kaarsje aangestoken bij het beeldje van de Munstergeleense heilige, aldus patron George. Op de bierkaart van De Maaspoort staat zelfs een Pater Karelbier als ,,een eerbetoon aan de Pater Karel club”. Pater Karel club, Pater Karel bier? Hoe komt Grave daaraan? George geeft uitleg: ,,Een jongeman uit Neer kwam in Grave wonen nadat hij een meisje van hier had leren kennen. Hij vertelde ons dat hij in zijn jeugd heel vaak met zijn ouders meeging naar de pater Karel kapel in Munstergeleen, waar ze ook een beeldje van pater Karel hadden gekocht. Dat beeldje kreeg in plaatsje in ons café, waar hij inmiddels een hoop vrienden had gemaakt.” De vrienden noemden zich ‘de Pater Karel club’. ,, Ze maakten reizen naar Dublin, Munstergeleen en zelfs naar Rome om daar de heiligverklaring van Pater Karel in 2007 bij te wonen. Op de verjaardag van Pater Karel gaan ze elk jaar ‘iets leuks doen.” 

Morellen

Om de vriendschap met de vrolijke pelgrims club nog hechter te maken laat café De Maaspoort sinds 2010 bij brouwerij De Muifel in het Brabantse dorp Megen een blond bier brouwen, dat Pater Karel bier werd gedoopt. Op het etiket staat een portret van de heilige en het wordt gedronken uit een strak, kelkvormig glas, ook met Pater Karel  erop.

Twaalf jaar later krijgt de ascetische heilige nogmaals een naar hem genoemd bier. In zijn eigen Munstergeleen. Geen stevig blond bier van 7 % alcohol, zoals in Grave maar een zoetzuur kriekenbier van zo’n 5 %. Gemaakt met zure kersen- krieken of morellen- ,voorlopig nog uit Baarlo maar binnenkort uit de eigen  boomgaard van Stichting Plök in Munstergeleen. Een jubelbier is het, want dit jaar wordt de 200 ste geboortedag van Pater Karel gevierd.

Fruitella

Ga je ook jubelen van dit kriekenbier en heeft het terecht de naam ‘Zalig’ (2,75 euro) gekregen? Of geef je, net als pater Karel de voorkeur aan koud water, na een paar slokken van dit feestbier? Feestelijk dieprood met een fruitella roze schuimkraag straalt Zalig in het glas. Geurt zachtjes naar zoete snoepjes, maraskino kers en een beetje suikerspin. Niet onprettig maar okay, de weg naar de hemel is lang. Kersen proef je meteen bij de eerste slok, maar geen volmondige kersensmaak, net alsof de kersen verdund zijn met water. De kwieke fraîcheur van de zure kers wordt gemist in dit gewijde snoepjeswater. Jammer. In de afdronk verdringt een bitter zoete smaak al snel het bescheiden fris accent. ‘Zalig’, dat veel lijkt op een wat zwaarder type kersensap, krijgt nog geen heiligenschrijn. Wel is het een eerlijk en zuiver gemaakt bier.

Toch maar eens een pelgrimstocht maken naar Grave. Mogelijk biedt het brouwsel van de Pater Karel club iets meer bierzaligheid.