MIJ NGazet | pagina 13
Jeanne Gielkens- Kallen (geboren 1925):
Paarden van de Ophovenerhof (deel 2)
‘De Nationale Trekpaardenshowdag
was in september in Den Bosch. Dat
was een belangrijk evenement dat we
thuis goed voorbereidden. Aan de riemen,
gespen en ook aan de hoofdstukken
van de paarden zat koperwerk. Dat
poetsten we 1 week van tevoren.
Door Wim Kallen
We behandelden de leren singels met witte
Tana lederpoets. De manen werden ter plekke
ingevlochten met rood, geel en groen wollen
garen. Dat waren de kleuren van Sittard. We
kochten dat garen bij Van Neer Eyckeler. Over
de lengte van de keukentafel gingen we thuis
de draden ineenvlechten. De staarten werden
met raffi a ingevlochten met een strikje aan het
uiteinde. De staarten werden toen nog gecoupeerd
door de dierenarts met verdovingsspuit.
Alleen de paarden van het Stamboek gingen
naar Den Bosch. Er kwam een vrachtwagen
van Brassee uit Nuth, daar werden 4 paarden
ingeladen: 2 vossen en 2 bruinen.
Onze Erika werd eerste bij de keuring. Je
kreeg een rozet en een medaille aan een koord
voor om de nek van het paard. En je mocht
meelopen in het défi lé. Een Franse boer wilde
de Erika voor een hoog bedrag kopen, maar
mijn 2 broers en mijn zus, wij met z’n vieren,
moesten ‘kriesje’ oftewel huilen. Mijn vader
Joseph zei toen kordaat: ‘Dan wordt onze Erika
niet verkocht.’ Tot onze opluchting, want
het was echt een lief paard.
De eerste dag in Den Bosch was voor de paarden
om te wennen in de hal. De tweede dag
waren de keuringen. Mijn broers bleven in de
hal slapen. Mijn zus Agnes bleef ooit 1 nacht
in een logement slapen. Maar daar was het
onrustig, want er liepen altijd mensen in en
uit. Mijn broers en zus namen dekens mee om
op het hooi te leggen. Tijdens de eerste ronde
’s nachts paste mijn broer Aloys op dat de
paarden niet gingen liggen in de mest, want
we hadden ze thuis gewassen. Tweede ronde:
Aloys ging slapen. Hubert begon te vlechten
en Agnes ging alles voorbereiden: broodjes en
koffi e maken. In een blikken doos deed mijn
moeder Anna kaas, boter, enzovoort.
Er was een frituur in de hal, daar mochten
mijn broers en zus 1x per dag friet met knakworst
halen. De derde dag was het défi lé met
muziek en een ceremoniemeester. Dat was ’s
zondags en dan ging ik naar Den Bosch. Eerst
thuis melken, dan vlug naar het station. Genieten
van alle moois, maar ook weer op tijd
de hal uit, om te kunnen melken rond 6 uur
op onze hof. We wonnen vaker een eerste prijs
met een enkel paard. Maar de prijs voor het
‘vierspan naast elkaar’, was meestal voor Stallen
De Dobbelaren uit Zeeland. Zij wonnen
vanwege de uniformiteit van hun paarden.
Ze hadden een span van vosschimmels (met
blonde manen) én een vierspan met blauwschimmels
(donkergrijze manen).
Er werd met onze paarden gefokt. Mijn broer
Hubert ging met de hengst rond… naar paardenbezitters
in Einighausen, of Kerensheide
en alles te voet. Boer Voncken uit Nieuwstadt
kwam met zijn hengst bij ons op de hof
vanwege de noodzakelijke verandering van
‘bloed’. Er moest dekgeld betaald worden.
Soms hadden 3 mannen 1 paard als compagnons.
Met de bloedlijnen werd serieus omgegaan.
Ik herinner mij nu nog: Het paard Nico
van Beek stamde af van Nico van Meelo uit
Noord Limburg. Het paard Nico van Smakt
kwam van Peters uit Echt.
Begin 1951 vroeg men of onze paarden de
carnavalswagen van de eerste (en enige)
jeugdprins van Sittard konden trekken. Meer
verenigingen vroegen dat jaar om de paarden
voor hun wagen. Mijn broer Hubert mocht
van de vader van de jeugdprins, Tjeu Dewever,
niets verklappen. ‘Dat doen we niet meer,
met paarden in de optocht lopen,’ zei hij tegen
de andere verenigingen. Carnavalszondag 4
februari was het zo ver: De hengst Mordicus
ging voorop, dan kwamen de 4 merries en
de wagen van jeugdprins Leon Dewever.
Bovenop was een grote ooievaar gebouwd. De
jeugdprins kwam met andere woorden uit het
nest. Mijn broer Aloys hield de hengst vast
aan een hengsel. Mordicus was een ‘vos’. De
merries waren: 2 vossen (lichte manen) en 2
bruinen (zwarte manen). De mensen klapten
vol enthousiasme voor de paarden, carnavalswagen
én voor de prins.’
Foto: Hengstenkeuring 1952 Roermond
Mordicus
Foto Archief familie Kallen
KIENEN DAGELIJKS KIENEN IN DE ZAAL VAN
CASINO LANDGRAAF
Totaal 18 rondes.
Zaal open 17.00 uur.
Aanvang kienen 19.30
einde 22.45 uur
U kunt buiten roken in de tent
Moltweg 82 Landgraaf
Info: tel. 045-5315235
18 rondes, 1550 euro prijzengeld!
Dominicanessen
van Sint Cecilia
Niet alleen de mensen uit Sittard vinden hun
weg naar de zusters. Ook in Geleen en Susteren
zuster Mary Lucy, die behalve Nederlands ook
de Duitse taal spreekt, verzorgt catechese in
Selfkant. Maar met het vieren van het tweede
lustrum staan er ook veranderingen op stapel.
Lokaal overste zuster Mary Amata gaat terug
naar Amerika om daar directeur te worden
van een basisschool in Rhode Island. Zuster
Theresa Anne, die ook al vanaf het eerste uur
in Sittard verblijft, wordt de nieuwe overste
van het Sittardse klooster. Naast haar staan
de zusters Agnes en Mary Lucy, die alweer de
nodige jaren aan het Sittardse klooster verbonden
terug naar het Limburgse. Zij verbleef vanaf
het begin enkele jaren in Sittard, maar moest
de stad verlaten om gezondheidsredenen. Na
een tijdje in Arizona te hebben gewerkt op een
middelbare school komt zij nu dus terug naar
Nederland. Ze heeft haar Nederlands op peil
weten te houden, want “ook in Amerika kom
je weleens Nederlanders tegen om mee te praten.”
Het moederhuis van de Dominicanessen
van Sint Cecilia ligt in het Amerikaanse Nashville,
de hoofdstad van de Amerikaanse staat
Tennessee. Hun huizen zijn verspreid over de
Verenigde Staten, Canada, Australië en Europa
(Italië, Ierland, Schotland en Nederland).
Sommige mensen zullen zich na het lezen
van dit artikel afvragen: Is het nog wel van
deze tijd om zuster te worden of te zijn? “Een
roeping krijgen is van alle tijden”, zegt zuster
Theresa Anne. “We hoeven alleen maar opnieuw
in ons hart herkennen en daarop te reageren.
Hij blijft zachtjes tot ons spreken.” In alle
rust en met veel liefde begeven de zusters zich
onder de mensen. “God is nog actief bezig om
het hart van iedere mens te raken met zijn
liefdevolle zorg en nabijheid. Als je je hart
openstelt voor Hem ontdek je hoe mooi het is
om een vriendschap met God op te bouwen en
zijn aanwezigheid in je leven te proeven.”
Wilt u de zusters steunen bij hun werk?
De Katholieke Stichting Vrienden van de Dominicanessen
zodat zij zich kunnen wijden aan hun
opdracht. De zusters verrichten hun werkzaamheden
krijgen evenmin subsidie van de overheid.
Wilt u hieraan bijdragen? U kunt uw bijdrage
(vrijblijvend) overmaken naar NL38 RABO
0347 4017 67 t.n.v. Katholieke Stichting
Vrienden van de Dominicanessen te Sittard
ANBI: RSIN 853036482
Hellend Vlak Service, beheer & onderhoud
-Vervolg van de voorpagina-
zijn de zusters regelmatig te vinden en
zijn. Daarbij komt zuster Maris Stella
te leren hoe we de zachte stem van God
ondersteunt de zusters financieel,
veelal pro Deo, dus onbetaald. Ze
Mens
Dak
Duurzaam
SOLLICITEER VIA:
WWW.VERKOELEN.NL
OF SCAN DE QR-CODE!
Voor onze vestiging Geleen zoeken wij:
(Leerling) Dakdekkers, Voormannen,
Pannendekkers & (Leerling) Service monteurs
voor zowel Service, Hellende daken en Vlakke daken.
Plaatselijke verenigingen organiseren
Elke woensdag friet met snack en andere dagen andere acties!
In- en verkoop gebruikte
top-occasions
AutoMeis Vestiging Heerlen
Ganzeweide 181 | 6413 GE Heerlen
T +31 46 44 28 203
info@automeis.nl | www.automeis.nl
Wij van autobedrijf Meis-Jacqx vof vragen per direct
jonge auto’s, lichte schade geen probleem.
Direct contant geld of per bank en rdw vrijwaring
Tevens vragen wij ook bestel en vrachtauto’s.
Bel met 0654796923. U wordt teruggebeld.
Wij zijn Auto Meis
www.automeis.nl
/WWW.VERKOELEN.NL
/www.automeis.nl
/www.automeis.nl
link
