MIJNGazet | pagina 10
OLS Born keert uit aan goede doelen Sittard–Geleen in uitzending NPO 1
Plaatselijke verenigingen organiseren
KIENEN DAGELIJKS KIENEN IN DE ZAAL VAN
CASINO LANDGRAAF
Totaal 18 rondes.
Zaal open 17.00 uur.
Aanvang kienen 19.30
einde 22.45 uur
U kunt buiten roken in de tent
Moltweg 82 Landgraaf
18 rondes, 1550 euro prijzengeld!
Elke dag GRATIS eten! Info: tel. 045-5315235
Elke dag gratis eten en andere acties
In- en verkoop gebruikte
top-occasions
AutoMeis Vestiging Heerlen
Ganzeweide 181 | 6413 GE Heerlen
T +31 46 44 28 203
info@automeis.nl | www.automeis.nl
Wij van autobedrijf Meis-Jacqx vof vragen per direct
jonge auto’s, lichte schade geen probleem.
Direct contant geld of per bank en rdw vrijwaring
Tevens vragen wij ook bestel en vrachtauto’s.
Bel met 0654796923. U wordt teruggebeld.
Wij zijn Auto Meis
www.automeis.nl
Het OLS in Born dat begin juli plaatsvond,
heeft uiteindelijk 170.000 euro
overgehouden aan het feest. De helft
daarvan komt ten goede aan de verenigingen
en instellingen die door de
vrijwilligers hiervoor zijn aangewezen.
Uiteindelijk kon drie euro per gewerkt
vrijwilligersuur worden uitgekeerd.
Niet alleen cultuur- en sportverenigingen
in de regio ontvingen een bijdrage. Veel
vrijwilligersuren kwamen terecht bij Hospice
Bronnerhof, het Kasteelpark en speeltuin de
Paddestoel, allemaal in Born. Ook het Toon
Hermans Huis in Sittard mocht zich in een
aanzienlijke bijdrage verheugen. Stichtingsvoorzitter
Pieter Meekels en bestuurslid Cliff
Verjans bezochten de Bornse organisaties
en overhandigden een cheque. Secretaris
Taurean L’Ortije vergezelde de voorzitter in
Sittard.
Het was wel een heel bijzonder gebeuren
op zondag, 12 november jl.: een
live-uitzending van Radio NPO1 o.l.v.
Erik Dijkstra en Frank Evenblij, waarin
de gemeente Sittard-Geleen centraal
stond. Heel wat aspecten van onze gemeenschap
kwamen ter sprake: kunst,
cultuur, economie, dialect. Het een en
ander had wel tot gevolg dat aan elk
item maar kort aandacht kon worden
besteed.
Door Frans Walraven
De avond werd afgesloten met ons dialect.
Het bleek een korte, erg plezante bijeenkomst
te zijn met als grote verliezer: ons dialect. In
een telefonisch vooroverleg was overigens afgesproken
welke thema’s aan de orde zouden
komen. Gezien de korte duur van het item
– 10 minuten – zou de bespreking lichtvoetig
zijn. Een alleszins begrijpelijke voorwaarde.
Maar dan is het toch zeer wel mogelijk het
onderwerp zelf serieus en respectvol te benaderen.
Blijkbaar hadden de gespreksleiders
een iets andere visie. Het begon al met het
item Sittardse diftongering (u weet wel: beer
wordt beier, greun wordt gruin en voor wordt
vouwer. Het bleek al vrijwel direct onmogelijk
het woord diftongering uit te spreken,
een normale vakterm. De problemen voor de
gespreksleiders ontstonden pas echt toen ze
woorden als beier – gruin – vouwer probeerden
uit te spreken. Het lukte hun maar niet
deze uit hun keel te krijgen, tot grote hilariteit
van henzelf overigens. In feite zijn het de
alom bekende ei – ui – ou: niet meer en niet
minder. Pijnlijker werd het vervolgens toen
de kwestie stoottoon – sleeptoon ter sprake
kwam. Een van de gespreksleiders meende
dat het gebruik van een sleeptoon een kwestie
van luiheid was. En daarmee dook ineens een
overbekende stelling als een duveltje uit een
doosje: een opvatting bij fervente tegenstanders
van dialectgebruik. Volgens hen kunnen
dialectsprekers niet “normaal” articuleren,
ze spreken de klanken maar half uit. Men
noemt dat wel “luiheid van de tong”. Concreet
betekent dat dat iemand die dialect spreekt,
nooit meer “normaal beschaafd” Nederlands
zou kunnen spreken! Let wel: deze visie werd
met grote hilariteit uitgesproken tijdens een
landelijke live-uitzending. De afsluiting over
het item de spelling van ons dialect droeg ook
al niet bij aan een verheffing van het niveau.
Integendeel, het was eerder een bevestiging
van vooroordelen over dialect. Er werden
nogal vlug enkele zinnen n het Sittards voorgelezen
die een niet-dialectspreker absoluut
niet kon verstaan. Men moet er hierbij steeds
rekening mee houden dat het een directe
landelijke uitzending was. Gezien het algehele
niveau van het item over dialect kan het oordeel
van de luisteraar in den lande niet anders
zijn dan: Limburgers zijn best goedlachse
mensen die echter een taal spreken die niet
te verstaan is en bovendien niet of nauwelijks
uit te spreken. Het mag duidelijk zijn dat de
gespreksleiders geen of nauwelijks interesse
hadden in dit item en dan ligt het voor de
hand: waar geen wil is, is ook geen weg…