Gints Bikars kan niet zonder ijs. ’s Zomers maakt hij ijsjes in meer dan 50 smaken in Icepoint Susteren. ’s Winters is de uit Letland afkomstige ijsmaker de coach van bonkige ijshockeyspelers, momenteel van Bulldogs Luik, de afgelopen twee jaar van Snackpoint Eaters uit Geleen. Gek is hij op romige coupes met verrassende smaken en blinkende cups voor de teams die hij coacht.

Door Ray Simoen

Een bolletje vanille ijs in een krokant bakje wordt bij de koffie geserveerd. ,,Het bolletje moet je in de koffie doen, dan heb je een ideale combinatie van zacht zoet ijs met warme koffie. Dat is lekkerder dan het ijsje apart van de koffie”, zegt Gints Bikars glimlachend. Het lijkt alsof hij het bakje ijs uit het niets tevoorschijn tovert uit zijn handen, die maat ‘kolenschop extra large’ hebben. Polsen als boomstronken en schouders, die ogen als sluisdeuren. Zijn linkerarm zit vol tatoeages met namen in dikke, Gothische letters ,,Lekrings verwijst naar de ijshockeyclub waarmee ik twee keer kampioen van Letland ben geworden. Met Dinamo Riga ben ik eenmaal Lets kampioen ben geworden. RTU is het universiteitsteam, waarmee ik  twee keer kampioen werd en met PRIZNA-Riga werd ik in 2004 en 2014 kampioen.” Vriendelijke lichtblauwe ogen glinsteren voldaan achter een zilverkleurige bril. ,,De rechterarm heb ik vrij gehouden voor de kampioenschappen van de Snackpoint Eaters”, zegt hij plagerig tegen Roger Gielen, sponsor van de Eaters en tevens zijn ‘baas’ bij Icepoint, de kersverse ijssalon van Roger en vrouw Marlie in Susteren. ,,Samen met Marlie maak ik de smaken voor de 56 ijsjes in de vitrine,” zegt de uit Letland afkomstige Bikars, die al sinds 1979 met tussenpozen in Nederland is.

Koekjes

 Ijs in zijn roomzachte én in zijn staalharde vorm beheerst het leven van de gemoedelijke Bikars. ,,Ik houd erg van zoetigheden. Toen ik jong was maakte ik thuis veel desserts. Op mijn vijftiende begon ik te werken in de lunchroom van mijn opa. Ik bakte graag koekjes, cakes, taarten met slagroom en ander zoet lekkers.” Daar heeft hij niet zijn imposante figuur aan te danken. ,,Ik begon al vroeg ook fervent ijshockey te spelen. In de Russische competitie, Letland maakte toen nog deel uit van de Sovjet Unie. Het was een harde competitie, erg zwaar was het om alleen al in een ijshockeyteam te komen.”

Wanneer hij steeds meer last krijgt van blessures gaat hij aan de universiteit van Moskou voor coach studeren. ,,Vier jaar duurt deze studie, zonder diploma mag je geen team coachen.” Zijn docenten zijn de legendarische Russische topcoaches, Tarassov ( 1928-1995), ‘de vader van het Russische ijshockey’ genoemd en Tichanov ( 1930-2014). ,,Tarassov was kwaad op me dat ik trouwde en mijn vrouw belangrijker vond dan ijshockey. Het belang van de wereldsport, ijshockey ging boven het persoonlijk geluk, zei hij.”  Bikars laveert handig tussen Tichanov en zijn vrouw. ,,Eenmaal per maand reisde ik vanuit Moskou, waar ik op een beurs van 300 roebel studeerde, naar mijn vrouw in Riga. Maar we hebben toch mooi snel twee kinderen gekregen”, zegt hij lachend. 

Vegan

 De ineenstorting van het Sovjet Unie in 1991 grijpt ook hard in in het leven van ijshockeycoach Bikars. ,,Wanneer Letland in 1992 onafhankelijk wordt, stapt mijn club Dinamo Riga uit de Russische competitie. Erna komt er een competitie met Finse, Chinese, Letse en Russische clubs maar die stopt ook na het begin van de oorlog met Oekraïne.” Omdat hij inziet dat zijn toekomst niet zeker is in het Oosten, richt hij zich steeds meer op het Westen. ,,In 2002 en 2003 was ik al actief in Geleen en van 1997 tot 2001 was ik ijshockeycoach van Den Haag.” Den Haag maakt niet alleen kennis met zijn opvattingen over ijshockey- ,,je moet zorgen voor een goed ontwikkelingsprogramma voor jonge ijshockeyspelers met behulp van ouders én sponsors”- maar ook met de ijsjes die hij er maakt. ,,In Den Haag begon ik met het maken van vegan ijs met de smaak van citroen, kiwi-banaan en mango. In Letland maken we dit soort ijsjes al lange tijd en ze zijn er erg populair.” Maar Nederland is dan nog niet zover. ,,In Nederland is men gek op roomijs en ijs met slagroom. In Letland maken we veelal  ijs met natuurlijke melk met  3,0 % vet erin. Ook is ijs van tomaten met basilicum en chocolade ijs met banaan er erg in trek.” 

Icepoint

Wanneer hij in 2019 ijshockeycoach van Geleen wordt, begint hij in Geleen een eigen ijszaak. Het wordt geen succes. ,,De corona epidemie was de doodsteek voor mijn zaak.”  Redding komt van Roger Gielen, sponsor van de Snackpoint Eaters. Hij wil naast zijn keten van warme snacks ook starten met ‘koude’ snacks. Naast de Snackpoints die hij in het hele land heeft, wil hij ook Icepoints, waar je ijsjes in allerlei smaken kunt proeven. In de bonkige Bikars vinden hij en zijn vrouw Marlie de gezochte kompaan om de eerste Icepoint te openen. ,,Hij brengt een schat aan ijsmakers ervaring mee en hij heeft een neus voor goede en succesvolle smaken. We zijn nu volop bezig met het ontwikkelen van ijs op basis van olijfolie, amandelmelk en rijstmelk. Als alternatief voor melk. Maar niks overhaasten, de smaak in Limburg evolueert langzaam. Roomijs en ijs met slagroom zijn bij onze gasten nog altijd het populairst”, vertelt Marlie.

Gints Bikars knikt instemmend. Hij is gelukkig in Icepoint Susteren. Maar hij kijkt ook uit naar de winter, wanneer hij zijn ijsschep kan verruilen voor een ijshockeystick. ,,Een mooie combinatie. In de zomer lekker ijs maken in Susteren, in de winter op het ijs bij mijn nieuwe club in Luik. De toekomst?  Misschien straks een eigen Icepoint in mijn dorp in Letland. Mijn oudste dochter is ook ijsmaker, mijn zoon heeft foodtechnologie gestudeerd, en mijn jongste dochter is in Letland fysiotherapeute. Zij kan ons goed masseren als we pijnlijke schouders van het draaien en scheppen van ijs krijgen”, zegt de ijsmaker/coach met een knipoog.

Foto Frank Janssen