MIJNGazet | pagina 13
Dick van Rossum: ‘Samen zingen
mooier dan solo onder douche’
‘Er zijn heel wat politiemensen, die in een koor zingen.’ Foto Françoise Petersen
Dick van Rossum (72) is geboren en
getogen in Den Haag. Maar verruilde
de ‘mooie stad achter de duinen’ in
1993 voor een baan bij de politie in
Sittard. Voor zingen had de lange politieman
toen geen tijd. Toen hij diender
af was, ging hij meteen bij het Sittards
mannenkoor Si-tard. Sinds 2018 is hij
voorzitter van dit koor dat sinds 1897
bestaat.
Door Ray Simoen
‘Oh, oh, den Haag, ik zou met niemand
willen ruilen, meteen gaan huilen als
ik geen Hagenees zou zijn’, zong Harry
Jekkers. Wat bezielde u als geboren
en getogen Hagenees om ‘deze mooie
stad achter de duinen’ te verlaten en
ver weg van de duinen te gaan wonen
in Sittard?
,,Ik wil Sittard niet meer willen verruilen
voor Den Haag. Sinds we hier in 1993 zijn
komen wonen, voelen we ons hier thuis. Dat
werd nog versterkt doordat ik geweldig werd
opgevangen door de leden van Si-tard toen
ik me na mijn pensionering in 2016 aansloot
bij dit gerenommeerde koor. Maar het is nog
altijd een droom van me dat ik vanuit mijn
tuin bij mijn huis op de Kollenberg meteen de
duinen bij Den Haag in kan lopen. Ik heb tien
jaar bij de Haagse politie gewerkt. Via Ede
ben ik in ’93 in Sittard terecht gekomen, waar
ik als taak kreeg de integratie van rijkspolitie
en gemeentepolitie in goede banen te leiden.
Mooie job, fijne collega’s, van wie er enkele
goede vrienden zijn geworden. Ik heb wel
moeten leren communiceren met Sittard.
In de Randstad is men directer en minder
voorzichtig om wat te zeggen dan in Sittard.
Ik heb me aangepast maar direct ben ik wel
gebleven.”
Waarom bent u gaan zingen bij Sitard?
Wilde u wel eens wat anders
horen dan sirenes van overvalwagens,
snerpende politiefluitjes en gevangen,
die brommen in hun cel?
,,Er zit meer muziek in de politie dan het
geluid van sirenes en fluitjes. Er zijn heel wat
politiemensen, die in een koor zingen. In de
Maastrichter Staar zingen twee politiemensen.
En de Haagse politie heeft zelfs een eigen
koor, ‘Entre Nous’. Voordat ik met pensioen
ging, had ik door mijn werk en mijn gezin met
drie zonen geen tijd om bij een koor te gaan,
hoewel ik zingen altijd erg fijn, gezond en
gezellig heb gevonden. Je kunt er veel emotie
in kwijt. Bovendien is samen zingen in een
koor ook veel leuker dan solo zingen onder
de douche. Ik had wel eens gezegd dat ik na
mijn pensionering wel bij een koor wilde gaan
zingen. Dus toen ik net met pensioen was,
stonden er twee heren van Si-tard op de stoep
om me lid te maken van Si-tard. Nooit geen
spijt van gehad, vooral ook omdat Si-tard een
mooi, breed repertoire heeft. In een alleen
kerkmuziek zingen had ik geen zin. Zingen
heeft me veel gebracht. Ik moest wel eerst
leren zingen want zingen en vooral in een
vierstemmig koor is toch moeilijker dan ik
dacht. Maar iedereen kan zingen en bij Si-tard
word iedereen geweldig geholpen bij het leren
zingen.”
Wat bent u?
,,Ik ben de bas, zeg ik André van Duin na.”
Vrij snel werd u in 2018 voorzitter.
Was dat uw wens?
,,Omdat ik toen een van de jongste leden was
werd ik gevraagd om lid te worden van het
bestuur en nadien om voorzitter te worden.
Ik had het geluk om op een rijdende trein te
stappen: het koor liep goed, het bestuur was
goed ingewerkt en we hadden een heldere
analyse gemaakt wat we er nodig was om Sitard
een goede toekomst te kunnen geven.”
Maar corona veranderde ineens alles. Een
zware tijd ook voor Si-tard?
,,We hebben in het begin van de epidemie geprobeerd
zo lang mogelijk te blijven zingen en
repeteren, ook buiten. Maar de angst onder de
oudere leden maakte dat we snel daarmee zijn
gestopt. Gelukkig zijn er geen leden overleden
aan corona, wel zijn leden uit angst opgestapt.
Bovendien konden we niet als fanfares en harmonieën
terugvallen op een wijk of een dorp
voor steun. Van de gemeente krijgen we geen
subsidie. Dus het was in alle opzichten een
erg zware periode. Corona heeft ons duidelijk
gemaakt hoe kwetsbaar we zijn als koor met
een wat ouder ledenbestand. We zijn er meer
van doordrongen geraakt om meer werk te
maken van het aanwerven van jongere leden,
het verder verbreden van ons repertoire en
meer verbinding zoeken met de stad door ons
meer te laten zien en horen.”
Nobel streven met mooie plannen. En
is dat allemaal gelukt?
,,Bij het 120 jarig bestaan van Si-tard hebben
we een succesvolle cd uitgebracht met Limburgse
liedjes en liedjes van Toon Hermans.
Daar heb ik als niet-Limburger ook meegedaan.
Niet geplaybackt want ik heb ook Limburgs
leren zingen. En in 2023 hebben we ons
125 jarig bestaan gevierd, met onder meer een
druk bezocht kerstconcert in de St. Michielskerk.
Samen met leerlingen van het Trevianum
en docent Guus Janssen hebben we
dit concert verzorgd: de samenwerking met
Trevianum willen we graag verder uitbouwen.
Dat gaat zeker lukken met onze inspirerende
dirigent Paul Voncken. Tijdens het kersconcert
van 2023 hebben we ook onze actie
‘KoorVriend van mannenkoor Si-tard’ extra
onder de aandacht gebracht. Voor 30 euro per
jaar steun je ons koor, in ruil daarvoor krijg
je korting op entreekaarten voor concerten en
word je bijgepraat over wat het koor doet en
gaat doen.”
Si-tard verwijst niet alleen naar Sittard
maar ook naar de tijd,- Si-tard,
Zo laat- . De tijd niet in jullie voordeel.
Want oudere leden, nood aan sponsors
en jeugd die liever gamet. Wat nu?
Straks het licht uit of het in Limburg
verfoeide F-woord?
,,Een zeer belangrijke doelstelling is nieuwe
leden aanwerven, anders kun je uittellen
wanneer het laatste lid van ons 60 mannen
tellende koor het licht uitdoet. Gelukkig
hebben we weer een aantal 55- plussers
mogen begroeten als lid, zij zijn snel opgeno-
men en zingen al volop mee bij repetities en
concerten. Het aantrekken van sponsors is
na corona een stuk lastiger geworden omdat
veel ondernemers zelf ook veel moeite hebben
om te overleven. Contributies, donaties en
zelf scherp op de centen letten, dat alles moet
ons er door heen helpen. Ook willen we meer
concerten gaan geven, waarvoor we dan
eventueel een entreeprijs voor gaan vragen,
in plaats van een vrijwillige bijdrage van de
bezoekers nu.
Tja, het F-woord, Fusie, dat ligt moeilijk in
Limburg, niet alleen in de voetbalwereld. We
hebben al erg prettig en succesvol samengewerkt
met het Geleense Mignon. Ook met andere
koren in de regio zouden we best kunnen
samenwerken. Veel koren verkeren in zwaar
weer. We moeten naar elkaar kijken en ons
goed afvragen hoe de toekomst willen ingaan?
Houden we koste wat kost vast aan de eigen
identiteit van ons koor -iets wat veel oudere
leden bepleiten- of gaan we serieus nadenken
over fusie dan wel samenwerking met andere
mannenkoren? Niets doen is geen optie. De
zangkoren vormen een belangrijk onderdeel
van de Limburgse cultuur. Die mag niet
verloren gaan. Wij van Si-tard blijven in ieder
geval het belang van die cultuur met hart, ziel
en zangstem behartigen.”
Favoriet
Favoriet muziekstuk: ‘You raise me up’ van
Brian Kennedy
Favoriet boek: ,,Veel over de tweede wereldoorlog.
Momenteel, ‘Angels, twee jaar
undercover bij de Hells Angels’ van Jay
Dobyns.”
Favoriet gerecht: ,,Als Hagenees en oud
marineman ben ik groot liefhebber van de
Nederlands-Indische keuken. Ik kook zelf
veel uit de boeken van Beb Vuijk.”
Favoriet artiest(en): ,,The Stones, ik heb
ze zien optreden in Landgraaf, prachtige
ervaring!”